HİPOGLİSEMİ

HipoglisemiTip 1 diyabetin glisemik yönetiminde ana sınırlayıcı faktördür.Hipoglisemi üç seviyeye ayrılır:
• Seviye 1, 3,9 mmol/L'nin (70 mg/dL) altında ve 3,0 mmol/L'ye (54 mg/dL) eşit veya daha büyük bir glikoz değerine karşılık gelir ve bir uyarı değeri olarak adlandırılır.
• Seviye 2 şunlar içindir:kan şekeri3,0 mmol/L'nin (54 mg/dL) altındaki değerler ve klinik olarak önemli hipoglisemi olarak kabul edilir.
• Seviye 3, iyileşme için üçüncü bir tarafın müdahalesini gerektiren zihinsel durum ve/veya fiziksel durum değişikliği ile karakterize edilen herhangi bir hipoglisemiyi belirtir.
Bunlar başlangıçta klinik araştırmaların raporlanması için geliştirilmiş olsa da, faydalı klinik yapılardır.Seviye 2 ve 3 hipogliseminin önlenmesine özellikle dikkat edilmelidir.
Seviye 1 hipoglisemi yaygındır; tip 1 diyabetli çoğu insan haftada birkaç atak yaşar.Glikoz düzeylerinin 3,0 mmol/L'nin (54 mg/dL) altında olduğu hipoglisemi, daha önce düşünülenden çok daha sık görülür.Düzey 3 hipoglisemi daha az yaygındır ancak yakın tarihli bir küresel gözlemsel analizde 6 aylık bir süre boyunca tip 1 diyabetli yetişkinlerin %12'sinde meydana gelmiştir.Çeşitli çalışmalar, insülin analoglarının ve CGM'nin daha yaygın kullanılmasına rağmen hipoglisemi oranlarının düşmediğini gösterirken, diğer çalışmalar bu terapötik ilerlemelerden fayda sağladığını göstermiştir.

Hipoglisemi, özellikle seviye 3 hipoglisemi riskleri arasında diyabetin daha uzun sürmesi, ileri yaş, yakın zamanda seviye 3 hipoglisemi öyküsü, alkol kullanımı, egzersiz, düşük eğitim düzeyi, düşük hane halkı geliri, kronik böbrek hastalığı ve İAH yer alır.Hipotiroidizm, adrenal ve büyüme hormonu eksikliği ve çölyak hastalığı gibi endokrin durumlar hipoglisemiyi hızlandırabilir.Daha eski diyabet veritabanları, daha düşük HbA 1c düzeylerine sahip kişilerin 2-3 kat daha yüksek seviye 3 hipoglisemi oranlarına sahip olduğunu tutarlı bir şekilde belgelemiştir.Ancak Tip 1'deDiyabetExchange Clinic Registry'ye göre, seviye 3 hipoglisemi riski yalnızca HbA 1c'si %7,0'ın (53 mmol/mol) altında olanlarda değil, aynı zamanda HbA 1c'si %7,5'in (58 mmol/mol) üzerinde olan kişilerde de arttı.
Gerçek dünya koşullarında HbA 1c ile seviye 3 hipoglisemi arasında bir ilişkinin bulunmamasının, hipoglisemi geçmişi olan kişiler tarafından glisemik hedeflerin gevşetilmesi veya her ikisine de katkıda bulunan yetersiz öz yönetim davranışları gibi kafa karıştırıcı faktörlerle açıklanması mümkündür.hiper ve hipoglisemi.Birincil analizin CGM kullanan kişilerde seviye 3 hipoglisemide bir azalma gösterdiği IN CONTROL çalışmasının ikincil bir analizi, DCCT'de rapor edilene benzer şekilde daha düşük HbA 1c ile seviye 3 hipoglisemi oranında bir artış gösterdi.Bu, HbA 1c'yi düşürmenin hâlâ daha yüksek seviye 3 hipoglisemi riski taşıyabileceği anlamına gelir.
Ölüm oranıhipoglisemiTip 1 diyabette önemsiz değildir.Yakın zamanda yapılan bir araştırmada, 56 yaşın altındaki kişilerde ölümlerin %8'inden fazlasının hipoglisemiden kaynaklandığı belirtildi.Bunun mekanizması karmaşıktır; kardiyak aritmiler, hem pıhtılaşma sisteminin hem de inflamasyonun aktivasyonu ve endotel disfonksiyonu dahil.Her ne kadar bu kanıtların çoğu tip 2 diyabetli kişilerden elde edilse de, seviye 3 hipogliseminin aynı zamanda majör mikrovasküler olaylar, kardiyovasküler olmayan hastalıklar ve herhangi bir nedene bağlı ölümle de ilişkili olduğu pek iyi anlaşılmayan bir durumdur.Bilişsel işlev açısından, DCCT ve EDIC çalışmasında, 18 yıllık takip sonrasında orta yaşlı yetişkinlerde şiddetli hipogliseminin nörobilişsel işlevi etkilemediği görülmüştür.Bununla birlikte, diğer risk faktörleri ve eşlik eden hastalıklardan bağımsız olarak, daha fazla ciddi hipoglisemi atağı, psikomotor ve zihinsel verimlilikte daha büyük düşüşlerle ilişkilendirildi ve bu düşüşler, 32 yıllık takipten sonra en belirgin hale geldi.Tip 1 diyabetli yaşlı yetişkinlerin hipoglisemiye bağlı hafif bilişsel bozulmaya daha yatkın olduğu, hipogliseminin ise bilişsel bozukluğu olanlarda daha sık görüldüğü görülüyor.DCCT döneminde CGM verileri mevcut değildi ve bu nedenle zaman içindeki ciddi hipogliseminin gerçek boyutu bilinmiyor.
1. Lane W, Bailey TS, Gerety G, ve diğerleri;Grup Bilgileri;SWITCH 1. Tip 1 diyabetli hastalarda insülin degludecvs insülin glarjin u100'ün hipoglisemi üzerindeki etkisi: SWITCH 1 randomize klinik çalışması.JAMA2017;318:33–44
2. Bergenstal RM, Garg S, Weinzimer SA, ve diğerleri.Tip 1 diyabetli hastalarda hibrit kapalı döngü insülin dağıtım sisteminin güvenliği.JAMA 2016;316:1407–1408
3. Brown SA, Kovatchev BP, Raghinaru D, ve diğerleri;iDCL Deneme Araştırma Grubu.Tip 1 diyabette kapalı döngü kontrolünün altı aylık randomize, çok merkezli çalışması.N Engl J Med 2019;381:
1707–1717